«دوستی به پیوند می‌انجامد،

ثابت می‌ماند، صمیمیت بیشتر جاری است،

و سیال. دوستی یک رابطه‌است،

صمیمیت حالتی از وجود توست.

صمیمی هستی، با کدام و چه کسی، ابداً مهم نیست.»

 «دوستی حقیقی مانند

نهالیست که در کوهستان بروید،

به مجرد اینکه ریشه‌های خود را به سنگ‌های

صخره کوه متصل کرد،

دیگر طوفان‌های سخت و بادهای تند

قادر به کندن آن نخواهند بود.»

پرسیدم دوست بهتر است یا برادر؟

گفت: دوست برادری است که انسان ،

مطابق میل خود انتخاب میکند.»

«بگذار که دوستی کم کم به اوج خود برسد،

اگر این رسیدن برق‌آسا باشد

ناگهان از نفس می‌افتد و متوقف می‌شود.»

 «آری آغاز دوست داشتن است//

گرچه پایان راه ناپیداست//

من به پایان دگر نیندیشم//

که همین دوست داشتن زیباست»

سالهاست مشق مینویسم...

اشتباه میکنم...

پاک میکنم...

از نو مینویسم...

تمام حروف را از برم ،

اما 

این همه حروف جدا از هم در ذهن و قلب من معنی نمیدهند 

نگاه کن

نه کسی حرف مرا میفهمد

نه من حرف کسی را !
 
نوبت صفحه ای سفید است و سرمشقی تازه !

به من کلمه بیاموز

آن سان که به انسان آموختی.

میخواهم بی اشتباه از تو بنویسم...