اشک مادر

دانشجویی پس از اینكه در درس منطق نمره نیاورد به استادش گفت: قربان، شما واقعا چیزی در مورد موضوع این درس می دانید؟ استاد جواب داد: بله حتما. در غیر اینصورت نمیتوانستم یك استاد باشم. دانشجو ادامه داد: بسیار خوب، من مایلم از شما یك سوال بپرسم ،اگر جواب صحیح دادید من نمره ام را قبول میكنم در غیر اینصورت از شما میخواهم به من نمره كامل این درس را بدهید. 
استاد قبول كرد و دانشجو پرسید: آن چیست كه قانونی است ولی منطقی نیست، منطقی است ولی قانونی نیست و نه قانونی است و نه منطقی؟ استاد پس از تاملی طولانی نتوانست جواب بدهد و مجبور شد نمره كامل درس را به آن دانشجو بدهد. 
بعد از مدتی استاد با بهترین شاگردش تماس گرفت و همان سوال را پرسید. و شاگردش بلافاصله جواب داد: قربان شما 63 سال دارید و با یك خانم 35 ساله ازدواج كردید كه البته قانونی است ولی منطقی نیست. همسر شما یك معشوقه 25 ساله دارد كه منطقی است ولی قانونی نیست.واین حقیقت كه شما به معشوقه همسرتان نمره كامل دادید در صورتیكه باید آن درس را رد میشد نه قانونی است و نه منطقی!

بیچاره دخترها ؟!!

 توی شهر خسیس ها قیمت بلیط اتوبوس از ۲۵ تومان به ۵ تومان می رسه.

همه اعتراض می کنند. ازشون می پرسن : چرا اعتراض می کنید ؟

می گن: ما تابه حال وقتی پیاده روی می کردیم ۲۵ تومان به نفع مان می شد،

ولی حالا فقط ۵ تومان به نفع ما می شه!!

 به غضنفر می گن:

اگه سردت بشه چه کار می کنی؟

می گه: می رم نزدیک بخاری. میگن:

اگه خیلی سردت بشه چی ؟

میگه: به بخاری می چسبم . میگن :

اگه خیلی خیلی خیلی سردت بشه چی؟

میگه : حوب معلومه ، بخاری رو روشن می کنم.!!

داروغه بغداد در میان جمعی مدعی شد که تا کنون هیچ کس نتوانسته او را گول بزند، 

بهلول هم که درآنجا حضور داشت.

به داروغه گفت: گول زدن تو بسیار آسان است ولی به زحمتش نمی ارزد.
داروغه گفت: چون  از عهده بر نمی آیی چنین می گویی…

بهلول گفت: افسوس که اینک کار مهمی دارم وگرنه به تو ثابت می کردم.
داروغه لبخندی زده گفت: برو و پس از آنکه کارت را انجام دادی برگرد و ادعای خود را ثابت کن.
بهلول گفت: پس همین جا منتظر بمان تا برگردم ، و رفت.
یکی دو ساعتی داروغه منتظر ماند اما از بهلول خبری نشد

و آنگاه داروغه دریافت که چه آسان از یک دیوانه گول خورده است.

 جمعی زیر درختی نشسته بودند.

 بهلول را دیدند که از آنجا عبور می کرد.

با هم گفتند: بیایید بهلول را مسخره کنیم.

پس جملگی برخاسته نزد بهلول آمدند و گفتند: …

اگر از این درخت بالا روی ده درهم به تو می دهم. بهلول پذیرفت ،

درهم ها را گرفت و در آستین پنهان نمود.
و گفت: بروید نردبانی حاضر کنید.
گفتند: نردبان شرط نکرده بودیم، گفت: اما پیش من نردبان شرط بود.

 روزی بهلول بر هارون وارد شد.

در حالی که در میان عمارت مجلل و نوساز خود مشغول گردش و تفریح بود

از بهلول خواست که چند جمله جالب روی این بنای جدید بنویسد.

بهلول روی بعضی از دیوارها نوشت ……

ای هارون! تو گل را بلند داشتی و دین را پایین آوردی و خوار کردی،

گچ را بالا بردی ولی نصّ و فرمایش پیغمبر را پایین آوردی.
اگر مخارج این ساختمان از مال خودت است خیلی اسراف کرده ای و خداوند اسراف کنندگان را دوست ندارد

و اگر از مال دیگران است بر دیگران روا داشته ای و خداوند ظالمان را دوست ندارد.

                     ای به دنیا بسته دل خافل ز عقبایی چرا؟
                          رهروان رفتند و تو پابند دنیایی چرا؟
                            برف پیری بر سرت باریده ابر روزگار
                          سر به خاک طاعتی آخر نمی سایی چرا؟
                      صد هزاران گل ز باغ عمر پرپر می شود
                            بی خبر بنشسته و گرم تماشایی چرا؟

هارون الرشید از بهلول پرسید : دوست داری خلیفه باشی؟

بهلول گفت : نه !
هارون الرشید گفت : چرا؟ …

بهلول گفت :

 از آن رو که من به چشم خود تا به حال مرگ سه خلیفه را دیده ام،

ولی تو که خلیفه ای مرگ دو بهلول را ندیده ای.

 یکی از غلامان هارون ،  

ماست خورده بود مقداری از ماست به ریشش ریخته شده بود.

بهلول از وی پرسید : چه خورده ای ؟ …

غلام با تمسخر گفت: کبوتر
بهلول گفت: می دانستم. چون فضله اش بر ریشت پیداست.